The Buddha achieved enlightenment. He avoided the two extremes of self-indulgence (which retards spiritual progress) and self-mortification (which weakens the intellect), and instead discovered and followed the middle path (Majjhima Patipada) which led to his enlightenment. Thereafter he taught this path until his death.

The Buddha is not a God, nor a savior who can save others. He explained that deliverance from suffering can only be gained by self-exertion and advised his disciples to be self-reliant.

“Striving should be done by yourselves. The Tathagatas (Buddhas) are only teachers.” (Dhammapada, verse 276)

[pdf]http://www.dhammikaweb.com/pdfs/IntroducingBuddhism.pdf[/pdf]

.

බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රීය මහනාහිමි විසින් කථිත

“ක්ලේශයන්ගේ අවස්ථා තුන“

මතුගම මහින්ද විජේතිලක මහතා ලියූ ‘අපට නොපෙනෙන ලෝකය හා වෙනත් දෑ’ නමැති පොතේ (ආනන්ද මෛත්‍රෙය මහ නා හිමි විසින් කථිත) “ක්ලේශයන්ගේ අවස්තා තුන“යන මාතෘකාව යටතේ ඉතාමත් අගනා ධර්ම කරුණු විග්‍රහයක් අතිපූජ්‍ය බළන්ගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රීය මහනාහිමියන් මෙම පොතේ 81 සිට 85 පිටුවලින් ගෙනහැර දක්වා ඇත.

බුදුන් වහන්සේගේ විග්‍රහය අනුව සිතිවිලි පාලනය කර ගැනීමට සිදු වන්නේ සිත කිළිටි කරන, සිත අපිරිසුදු කරන ධර්ම චිත්තාභ්‍යන්තරයෙහි ගොඩනැඟෙන හෙයිනි. උන්වහන්සේ පෙන්වා දෙන්නේ ආර්ය මාර්ගයට හා ඵලයට ප්‍රවිෂ්ට වූවන්ට හැර අනාර්ය තත්ත්වයෙහි සියලු දෙනාට සිතිවිලි පාලනය කිරීම ඉතා දුෂ්කර කාර්යයක් බවයි. මේවා සිත කිලිටි කරනා මනෝභාවයන් ලෙස ද, චිත්ත ආවේගයන් ලෙස ද හඳුන්වයි. මේවා තුළ පෙළඹීම ඇත. ඒ නිසා පාලනය කර ගැනීම අති දුෂ්කර වේ. සිත කිලිටි කරනා මෙම මනෝභාවයන් පුද්ගල සිතෙහි තැම්පත්ව තිබේ. එහි අවස්ථා 03 ක් හඳුනාගත හැකි ය……

[pdf]http://www.dhammikaweb.com/pdfs/Kleshayange_Avastha_Thuna.pdf[/pdf]

.