චලන චිත්‍රය- පූජ්‍ය කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද හිමි

මහණෙනි නුඹලා චරණ නම් චිත්‍රයක් දුටුවාහුද? එහෙම නැත්නම් නුඹලා චරණ නම් චිත්‍රයක් දැකල තියෙනවාද? මහණෙනි, ඒ චරණ නම් චිත්‍රයත් සිතින්ම සිතන ලද්දකි. මහණෙනි ඒ චරණ නම් චිත්‍රයටත් වඩා මේ සිතම විසිතුරුය.(~තෙනපි ඛො භික‍ඛවෙ චරණෙන චිතෙතන චිතතඤෙඤව චිතතතරං~-) 

කෙනෙකුට හිතෙන්නෙ මේ චිත්‍රය ඇන්ද තැනැත්තා ගැනය, බුදුපියාණන්වහන්සේ කතා කරන්නෙ කියල… . මේ චිත්‍රය බලන පුද්ගලය මේ චිත්‍රය සිතින් මවා ගන්නව. ඇත්තවශයෙන්ම මේ චිත්‍රය ඇන්ද තැනැත්තා ගැන නොවෙයි මෙතන කියන්නෙ. අර නරඹන්නාගේ සිතේ තිබෙන,  දීර්ඝ කාලයක සිට පවතින රාග, ද්වේෂ, මෝහ, කියන ඒ ක්ලේශ ධමවලට පිං සිද්ධවෙන්න තමයි අර චිත්‍රය ආස්වාද කරන්න පුළුවන් වෙන්නෙ. ඒකෙ රස විඳින්න පුළුවන් වෙන්නෙ. කෙනෙක් කල්පනා කරනව සංසාරයේ එක භවයක් තව භවයක් හා ගැලපීම පමණයි කියල තණ්හාවෙන් කෙරෙන්නෙ. නෑ.

මේ හැම මොහොතක් පාසාම එකකට එකක් ගලපන්නෙ තණ්හාවෙනුයි. චිත්‍රපටයක් බලන කෙනෙක්, පළමු ජවනිකාව ඊළඟ ජවනිකාවත් එක්ක සම්බන්ධ කරලයි දෙවන එක තේරුම් ගන්නෙ…….මේ චිත්‍රපටිය රස විඳින්න ඕනෑ කරන අනික් බෙහෙත නන‍දිරාගසහගතා. මේ පිළිබඳව සතුටුවන ස්වභාවයක් සහ ඇලෙන බවක්. තණ්හාව විශේෂයෙන්ම ලාටුවක් වගේ – තණ්හාවට යෙදෙන පර්යාය පදයක් තමයි ‘ලේප’. ~විසතතිකා~ කියලත් යොදනව. යමක් අලවන කියන අර්ථය. ඇලෙන සුළු බව, මේ ‘රාග’ කියල කියන්නෙ, මේකෙත් තියෙනව අලවන අර්ථය. එතකොට තණ්හාව මගින්, ආශාව මගින්, මේ ජවනිකා සමූහය අලවනව…..

මෙතෙක් කිසිම සිනමාශාලාවක, සිනමා තිරයක චිත්‍රපටයක් පෙන්නල නැහැ. මෙතෙක් කිසිම නාට්‍ය ශාලාවක, නෘත්‍ය වේදිකාවක නාට්‍යයක් පෙන්නල නැහැ. නමුත් ඒ චිත්‍රපට ශාලාවලට, නාට්‍යශාලාවලට ගිය අය චිත්‍රපට නාට්‍ය දුටුව. මේ කොහොමද සිද්ධ උනේ? සාමාන්‍යයෙන් අපි හිතන්නෙ මේ චිත්‍රපට නාට්‍ය නිෂ්පාදකයින්ය චිත්‍රපට නාට්‍ය හැදුවෙ කියල. නමුත් අවසාන වශයෙන් බුදුපියාණන් වහන්සේ චරණ චිත්‍රය ගැන වදාළ ඒ කාරණය අනුව අපි ගැඹුරින් කල්පනා කරල බලනව නම්, චිත්‍රපටයක් නාට්‍යයක් – ඒ අවසාන පරිච්ඡේදයෙන් බලනකොට – නිෂ්පාදනය කරන්නෙ නරඹන්නමයි

.……පටිචචසමුපපාදයේ රහස මෙතනයි තියෙන්නෙ….

චිත්‍රපට, ටෙලිවෘතාන්ත නොකඩවා නරඹන යමෙක්, මනාව විග්‍රහ කර ඇති මෙම පොත අවබෝධයෙන් කියවා,  රූපවාහිණියෙන්  විකාශය වන ටෙලිවෘතාන්තයක් දකිනා විට යමක් තේරුම් ගත්තේ ද, එවිටම එම පුද්ගලයා තමා තුලම සැගවී තිබූ රාග, ද්වේෂ, මෝහ අවබෝධ කර ගෙන, නිවන සොයා යන ගමනට පිවිසෙනු නො අනුමානයි. 

ඔබගේ නිවන් මාර්ගයට පිවිසීමට මෙම පොත ප්‍රවේශයක් වේවා!

[pdf]http://www.dhammikaweb.com/pdfs/chalana_chiththraya.pdf[/pdf]

.

හිත තැනීම – පූජ්‍ය කටුකුරුන්දේ ඤාණනන්ද හිමි

ඇතැම් කෙනෙක් කල්පනා කරනවා මේ හිත ඔහේ යන හැටි බලාගෙන සිටි පමණකින් මේ හිත තැන්පත් කර ගන්න පුළුවන් වේවි කියලා. ඒක හරියන්නේ නෑ. අර කුළු ගොනෙක් දුවන කොට ඒකත් එක්ක දුවලා කවදාවත් බෑ මේක කරන්න.

ඒ වෙනුවට කරන්න ඕන යම්කිසි කමටහනක් දෙන්න ඕන. කණුවක බඳින්න ඕන. බැන්දට පස්සෙ තමයි ඇදෙන ඇදෙන වාරයක් පාසා කෙලෙස් තවන වීර්යයෙන් යුක්තව, සිහියෙන් යුක්තව – සතිය එතන උපකාර වෙනවා, සති සම්පජඤ්ඤය කියන වචන දෙක සිහියයි දැනුවත්කමයි. සිහියයි නුවණයි, ඒ දෙක යොදලා – ඒ ඒ අවස්ථානුකූලව ඉතාම ශීඝ්‍රයෙන්, පුළුවන් ඉක්මනින්, ආයිත් අර කණුව ළඟට ගේනවා. කමටහනට ගේනවා. හිත ඈතට යන්න නොදී. හිත ඈතට යන්න දුන්නොත් දන්නෙම නැතිව තමන් ඉන්නේ කොහෙදවත් දන්නේ නැති තත්ත්වයට පත්වෙනවා. ඔය විතර්කවල ස්වභාවයයි.

විතර්කවලට යටවුනාට පස්සේ සිද්ද වෙන දෙයක් තියෙනවා. ඒකට කියන්න පුළුවන් “ප්‍රපංචය” කියලා. ප්‍රපංචය කියලා කියන්නේ අර විතර්ක නිසා, ඒවා ලියලා යෑම නිසා අන්තිමට මහා පුදුම මෝහනයකට පත් වෙනවා. බරපතල මෝහනයකට පත්වෙනවා. විතර්ක තුළම ඒ අතට මේ අතට හැසිරෙනවා. අතීතයට අනාගතයට දුවමින් තමන් ඉන්නේ කොහේදවත් නොදන්න තරමට.

ඔන්න ඔය අවස්ථාවල් ධර්මයෙත් දක්වලා තියෙනව. ~~යං වෙදෙනි තං සඤජානාති~~ යමක් විඳීද එය හඳුනාගනී~~ ~~යං සංඤ්ජනාති තං විතකෙකති~~ හඳුනා ගන්නා දේ පිළිබඳවයි විතර්ක සිතිවිලි පවත්වන්නේ. ~~යං විතකෙකති තං පපඤෙචති~~ යමක් පිළිබඳ විතර්ක කරනවා නම් ඒ තැනැත්තා ඒක පිළිබඳව ප්‍රපංචයට පත්වෙනවා. තමන්ටම ඒ අගක් මුලක් ගන්න බැරි විදිහේ මහා වැල් වටාරම් සිතිවිලි රාශියකට යටවෙලා අන්තිමට ඒ තමන්ම හදාගත්ත සිතිවිලිවලටම යටවෙලා තමන් ආපු පරමාර්ථයත් අමතක වෙනවා. ඔන්න ඔය විදියේ තත්ත්වයකට සිත වික්ෂිප්ත වෙනවා. මේ ඔක්කොම සිද්ධ වෙන්නේ මක් නිසාද? අන්න අර ~~අයෝනිසෝමනසිකාරය~~ නිසා.

නිවන් දකින්න බලාපොරොත්ත වන කෙනා, නිවන් දැකීම සඳහා උත්සාහ කරන්න සූදානම් වෙන කෙනා, පළමුවෙන්ම තමාගේ හිතේ තිඛෙන ඒ සාංසාරික දුර්වලතා, වංචක ධම, ඉදිරිපත් විය හැකි මාර බාධක ගැන යම්කිසි අවබෝධයක් ලබාගත යුතුව තිඛෙනවා. මෙන්න මේ කියන කාරණය අපට හෙළි කරලා දෙන්නේ බුදුපියාණන් වහන්සේයි. අපට මේ නිවන් ගමනේ ඉදිරිපත් විය හැකි බාධක පිළිබඳව අවස්ථානුකූලව උපදෙස් දෙන්න පුළුවන් ඒ ශ්‍රේෂ්ඨතම උත්තමයා, කළ්‍යාණ මිත්‍රයාණන් වහන්සේ, දේශනා කොට වඳාළ සිතේ සාමාන්‍යයෙන් බලපවත්වන දුර්වලතා, වංචක ධර්ම, මාර බලවේග. ඒවා පිළිබඳව යම්කිසි අවබෝධයක් මෙම පොතෙන් ඔබට ලබා ගත හැකි බවට අපගේ විශ්වාසයයි.

අද ශ්‍රී ලංකාව පුරා පැතිර පවත්නා අලුත් රැල්ල වන…සිත දෙස, සිත තුල ඇතිවන සිතිවිලි දෙස ඔහේ බලා සිටීමෙන් ටික කලකින් මාර්ගඵල ලබා ගත හැකි යැයි සිතනා අයට සහ එම භාවනාව අනුගමනය කරන්නන් තමා සිටිනා “අයෝනිසෝමනසිකාරය” වටහා ගෙන නියම නිවන් මාර්ගයට පිවිසීමට මෙම පොත ප්‍රවේශයක් වේවා!

සියල්ලෝ ම ධර්මාවබෝධය ලබත්වා!

[pdf]http://www.dhammikaweb.com/pdfs/hitha_thaniema.pdf[/pdf]

.

True progress leads one from turmoil to tranquility -from din and bustle to calm and serenity. The Ocean gives us an illustration of this truth. Nearer the shallow shore, noisy breakers, froth and foam. Further on are the waves and ripples which gradually subside as the ocean progresses in depth. Far away, towards the horizon it is all calm and serene.

True development of the sense-faculties follows the same principle. The shallow minded revel in the dill and bustle of life, while those who go for deeper things, delight in calm and serenity. It is a systematic progress from turbulence and
conflict to equanimity and peace.

[pdf]http://www.dhammikaweb.com/pdfs/dl_0001.pdf[/pdf]

.

Dedduwa Jayathungage Don Bastian family of the Bajjima Village in Tikkannagoda ( Presently known as Uduwe) in the deep south of Sri Lanka was blessed with a child on 11th December 1901. Named as Don Dias Jayathunga , the devout parents offered this young child on his seventh birthday to the service of sasana under the tutelage of Ven Dedduwe Wimalajothi of Aliyatholla Temple, who was related to the family in his lay life.

Young Jayathunga was ordained in December 1917 with the given name of Ven Matara Gnanarama under the patronage of Ven Matale Aggadhammalankara Thero. Young samanera Gnanarama was bent on perfecting his knowledge in dhamma pursued the dhamma education with utmost zeal. He received higher ordination on 10th July 1922 under Ven Sastrawelliye Upasena Nayaka Thero.

Bent on experiencing wisdom Venerable thero gave up almost all mundane comforts for the sake of the final goal. Some nights he spent without a wink of sleep absorbed in the study of Suttas . Having mastered all the aspects of Tipitaka, Logics, Chandolankara, Other contemporary philosophies this extra ordinary sage pursued on the path with diligent practice.

During the 1951 Most Venerable Kadawedduwe Jinalankara Maha Swaminwahnse started a programme of activities for upholding the diminishing status of Sangha Sasana in Sri Lanka, and invited Ven Gnanarama to head the programme of Sri Kalyani Yogasrama Sansthawa. During the auspices year of 2500 Buddha Jayanthi several Burmese meditation masters arrived in Sri Lanka. Ven Matara Gnanarama thero joined the retreats conducted by these excellent teachers at Danawkande Sri Mangala Yogasramaya, and advanced rapidly on the path of insight meditation. Having observed the extra ordinary talent and zeal of Venerable Gnanarama, the Burmese masters taught him every aspect of practice to be learned by a Kammattanacari (fully fledged Meditation teacher).

During this time another rare opportunity opened up for the advancement of sasana in Sri Lanka. The Buddhist philanthropist Asoka Weerarathna who selected a land and developed the forest hermitage at Meethirigala was searching for a teacher to head this meditation center for Bhikkus. Mr Weerarathna was able to persuade Venerable Gnanarama to take up this position. At this Nissarana Wanaya center countless Bhikkus and lay devotees both local and foreign received instructions for their advancement on the path and many reaped benefit. Some of these instructions were recorded on tape and were made available in printed form as well. The recorded talks can be downloaded from internet. Several books written based on the talks have been translated to western languages and have helped hundreds of seekers in the west.

Venerable Loku Swaminwahanse had such a personality that those who met him for the first time too were attracted to him as with parental respect. He was never interested in worldly gains and high positions and spent almost every minuite not spent on teaching, on meditation. Venerable thero expected all students in Nissarana wanaya to follow his example and deligently reap the results of such practice.

Having lit the lamp of practice in the then darkened Sangha sphere, he generated such an interest among the bhikkus of all sects they too were attracted to practice . This interest in the pursuance of the path of practice created by Venerable Maha Thero has kept the Dhamma of the blessed one in the land of Sinhala todate.

Venerable Loku Swaminwahanse passed on to blissful existence on 30th April 1992 and the cremation took place on 7th May 1992 among thousands of devotees at Galduwa Yogasrama premises.

Download “7 Stages of Purification”